Jullie hebben er allemaal bovenop gestaan
Het is bijna winter en dan is het tijd voor andere zaken. Onder andere weer eens het eigen foto archief schoonmaken. En wat je dan allemaal tegenkomt?
Vele cursisten heb ik het wel eens verteld terwijl we er bovenop stonden. Niemand heeft ze ooit gezien. Niet mijn foto's maar ook niet de binnenkant waar we bovenop stonden. Van buiten als je aan komt rijden dan denk je " wow die is groot" En als je er bovenop staat dan valt dat eigenlijk wel weer mee. Maar als je er binnenin bent dan zie je pas hoe groot het echt is. Waar heb ik het over? Over de stuwdam Barrage le Chastang waar ik met jullie vaak ga fotograferen. De aanzet van mij naar jullie toe, durf te knallen. Niet binnen de lijntjes blijven, maar ga nu eens buiten de lijntje kleuren.
Tot dit moment heb ik de naam als leraar heel erg technisch te zijn en dat je fotografie altijd aan basis voorwaarden dient te voldoen. Dat is ook zo, ook nadat je van mij moet knallen. En vanaf dat moment tweede dag vervolg cursus of Fuji cursus word alles anders voor je. De stuwdam is voor altijd een omslagpunt. Wetende dat alle cursisten moeite hebben om ineens te gaan knallen. Met kleuren en contrasten en nog meer tegenstellingen op te zoeken. Dat proces duurt soms wel dagen.
Enfin iedereen die de cursus heeft gevolgd weet dat wel.
Maar nu even aan de binnenkant van de stuwdam kijken. Die is ook zo mooi. Ik heb het tot nu toe 1x mee mogen maken dat er een rondleiding was binnenin de stuwdam. Ze doen dit eigenlijk nooit bij de EDF. De beheerder van de stuwdam. Jammer. Want daarbinnen is het indrukwekkend.
Mijn camera was destijds een Fuji S5-Pro. En hou er rekening mee dat er overal mensen rondliepen. Het was immers een rondleiding. Dus lastig en heel erg snel werken om foto's te maken zonder mensen. Het onderste is destijds zeker niet uit de kan gehaald. Maar nu 14 jaar later heb ik zoveel meer contacten dat ik eerdaags maar weer eens ga proberen of ik daar een keer een mooie reportage mag schieten. Liefst met een model en al mijn flitsers mee. Even een dagje keihard buffelen.
Maar nu de binnenkant zelf. En realiseer je dat je dus hier bovenop hebt gestaan. Niet wetende wat er onder je voeten aanwezig was.
Vele cursisten heb ik het wel eens verteld terwijl we er bovenop stonden. Niemand heeft ze ooit gezien. Niet mijn foto's maar ook niet de binnenkant waar we bovenop stonden. Van buiten als je aan komt rijden dan denk je " wow die is groot" En als je er bovenop staat dan valt dat eigenlijk wel weer mee. Maar als je er binnenin bent dan zie je pas hoe groot het echt is. Waar heb ik het over? Over de stuwdam Barrage le Chastang waar ik met jullie vaak ga fotograferen. De aanzet van mij naar jullie toe, durf te knallen. Niet binnen de lijntjes blijven, maar ga nu eens buiten de lijntje kleuren.
Tot dit moment heb ik de naam als leraar heel erg technisch te zijn en dat je fotografie altijd aan basis voorwaarden dient te voldoen. Dat is ook zo, ook nadat je van mij moet knallen. En vanaf dat moment tweede dag vervolg cursus of Fuji cursus word alles anders voor je. De stuwdam is voor altijd een omslagpunt. Wetende dat alle cursisten moeite hebben om ineens te gaan knallen. Met kleuren en contrasten en nog meer tegenstellingen op te zoeken. Dat proces duurt soms wel dagen.
Enfin iedereen die de cursus heeft gevolgd weet dat wel.
Maar nu even aan de binnenkant van de stuwdam kijken. Die is ook zo mooi. Ik heb het tot nu toe 1x mee mogen maken dat er een rondleiding was binnenin de stuwdam. Ze doen dit eigenlijk nooit bij de EDF. De beheerder van de stuwdam. Jammer. Want daarbinnen is het indrukwekkend.
Mijn camera was destijds een Fuji S5-Pro. En hou er rekening mee dat er overal mensen rondliepen. Het was immers een rondleiding. Dus lastig en heel erg snel werken om foto's te maken zonder mensen. Het onderste is destijds zeker niet uit de kan gehaald. Maar nu 14 jaar later heb ik zoveel meer contacten dat ik eerdaags maar weer eens ga proberen of ik daar een keer een mooie reportage mag schieten. Liefst met een model en al mijn flitsers mee. Even een dagje keihard buffelen.
Maar nu de binnenkant zelf. En realiseer je dat je dus hier bovenop hebt gestaan. Niet wetende wat er onder je voeten aanwezig was.
Foto 1
Dit is de grote ruimte onder ons. Er staan vier generatoren van wel 6 meter breed als het er geen 8 zijn en wel 4-6 meter hoog. Enorme dingen. De stuwdam werd afgebouwd in 1953. Je kunt dat wel een beetje zien in de stijl van bouwen.
Babs, Janna en Mina waren er ook bij. Er liepen wel 60 man rond. Maar hier toch nog een redelijke functionele foto van moeder met dochter. Twee mensen in een hele grote ruimte. Industriële fotografie met mensen. Of zoiets.
Ja laat me los in zo'n ruimte en ik vind mijn inspiratie wel. Gek op vormen en lijnen. Het zware industriële karakter geeft me ook inspiratie. Babs wil niet meer, maar graag zou ik hier met een model willen werken met prachtige jurken en dan knallen. Op zoek naar tegenstellingen. Ze werken immers altijd.
Ook hierboven zie ik de foto al helemaal voor mij. Model uit dat zwarte gaat laten komen, lichtje erop, omgeving een klein beetje mee laten doen en klaar is Patrick. Voor model fotografie was er vroeger altijd een speciaal iemand, als het nog wat mocht kosten, die locaties gingen checken. Er waren zelfs in die tijd speciale bureaus hierin gespecialiseerd. Maar deze hebben ze nooit gevonden. Hoe gaver de locatie des te gaver de foto. De omgeving lees achtergrond is bepalend.
Ja ik had wel een model bij me, maar dit bedoelde ik niet. Mina verloor haar schoen. En maar rennen door die gang heen! Maar wederom, wat een gave plek.
En dat en dit en nog veel meer ligt altijd onder jullie voeten als je de stuwdam van buiten aan het fotograferen bent. Nu heb je eindelijk ook een keer de binnenkant kunnen zien. Gaaf he?
En dat en dit en nog veel meer ligt altijd onder jullie voeten als je de stuwdam van buiten aan het fotograferen bent. Nu heb je eindelijk ook een keer de binnenkant kunnen zien. Gaaf he?
